W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 03.04.2008
KOMILITON rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lp M. komiliton; B. uż. żyw. komilitona; ~ lm D. komilitonów; B. uż. osob. komilitonów
Etymologia: <łac. commilito, commilitonis>
Znaczenia:
»towarzysz broni«: Iezeli się komu wzasługach moich iaka czyni wątpliwość [...] Iest tak wiele kommilitonow moich co mię wtym wyswiadcza ci co tam byli co na to patrzali. PasPam 138. To Commiliton moy odprawowalismy z Sobą podiazdy, bywalismy w okazyiach. PasPam 239v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas