Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: DUSZKOŻBY, DOSZKOŻBY

Słowniki:
L (XVII-XVIII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1650

Formy: duszkożby

Znaczenia:

»oby to, bodajby«: Priwaty ná placu. Teraz by ich dochodźić/ gdy pogoda/ rzeczesz. Własznie. Zgadłeś/ ná ten czás/ gdy Oyczyzna mdleie. Duszkosz by iey dokonáć/ y dobić do końcá. OpalKSat1650 70. Kiedy iuz konce owey kraty widać, radzismy bo tu iuz grad nanas pada doszkosz by co prędzey wniść pod dach ale ze nie było czym owey kraty wywazyc musieli ieszcze daley rąbać [..]. PasPam 59. Była ochota [...] taka ze duszkoz by było y ptakiem iako nay prędzey przeleciec. PasPam 259v. Muszka mię też znowu w liście tak skomosiła, że już ledwie szaleć nie przyjdzie. O, duszkoż by się teraz choć w mizerną obrócić płeszkę! SobJListy 48. Gdy wrócił, wypełniwszy pokutę, do domu, Bardzo się z tego cieszę i pytam, jako mu Służyła aeryja; z żalem mi chudzina Swój niewczas: „Lecz najgorsza była oskomina, Która mi i pacierze przeszkadzała — powie — Kiedy po swych samiczkach skakali wróblowie.” Duszkoż by, myślę sobie, jako wróbel który, Obróść na tej dzwonnicy, pokutując, pióry. PotFrasz1Kuk II 47. Ledwie żem się przed ciżbą smentarza docisnął, Kościoła niepodobna: choćbyś jabłkiem cisnął, Nie spadłoby na ziemię przed tak gęstym ludem. Księży ćma, żem się wielkim zapominał cudem. Stanę, przypatrując się, niedaleko szkoły. Aż bies: nie wszyscy księża, bo Żydów na poły. Duszkoż by dostać ławki w kościele kawałka. PotFrasz1Kuk II 94. Azasz mnie prośić potrzeba, abym ćię czćił z uńiżonośćią, o tobie mowił z pokorą IGNACY Swięty? ktorego Imięniowi od rozumu prawie wzięćia serce moie poświęcone iest. Duszkożby ie u nog twoich przy inszych votach tak zawieśić, żeby go więcey nie odrywać. Duszkożby nie ięzykiem ale sercem tak mowić, żeby y ty należytą pochwałę, y ći co mnie słuchaią, potrzebną odebrali naukę. ZałAChKaz Av.