Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Formy: lp D. ż bestwej; B. ż bestwą; N. m bestwym

Znaczenia:

1. »właściwy zwierzętom«: „Znać przecie bestwą naturę dzikiego Zwierza” – mowimy jeden do drugiego. BorzNaw 69.

2.przen. »dziki, srogi, rozjuszony, zezwierzęcony«: Nasi siła ich [Kozaków] nabrali Z bestwym humorem, bo każdy pojmany Miał mózg odważną gorzałką nalany. BorzNaw 127. Jak niedźwiedź, gdy się wysforuje Z swemi paznokty, a drzeć się gotuje Kogo w swej kniei, tak on [Arnolf] z bestwej chuci Na mnie się z ostrym wnet pujnałem rzuci [mówi Prakseda]. BorzNaw 185.