W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 21.07.2011
ALEA rzecz. ż
Słowniki:
T, L (XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1676-1686
Formy: lp M. alea; D. alei; B. aleę
Etymologia: <fr. allée>
Znaczenia:
»droga w ogrodzie lub w parku po obu stronach wysadzona drzewami«: Artakses [...] poszedł sam z Ewandrem w jednę cienistą aleję. LubSArtPol 227. Ewander i Artakses [...] poszli trochę w bok do najdłuższej alei, kędy są ławki do siedzenia sporządzone. LubSArtPol 235. Alea. Garten-Gang, Lust-Gang, Allee. allée. § Alea cienista. T III 5.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: BR-K