Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1605

Formy: lp M. Karolus; B. uż. żyw. Karolusa; ~ lm D. karolusów

Znaczenia:

1. nazwa osobowa »imię męskie«: Trzećiego iáko pożar śle wiárołomnego Károlusá z Szwedámi/ z tym heretyckiego Błędu chcąc powetowáć/ śił mu swych dodáie/ Puscza srogą furyą ná Inflantskie kráie [...]. JurkLut Bv.

2. »moneta«: CAROLUS, subst. m. (Monnoye hors d'usage, qui valoit dix deniers.) Caroleus, ai, m. (on sons-etend nummus.) KAROL Moneta ktora wyszła z używania ważaca dziesięć poczwornych groszy. ON DIT proverbialement d'un homme riche, Il bien des carolus. Multarum rerum dives. Hor. MOWIĄ przysłowiem o człowieku bogatym, ma wiele Karolusów. DanKolaDyk I, 259.