Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Formy: lp M. Karol // karol; D. Karola; C. Karolowi; B. uż. żyw. Karola; N. Karolem; Ms. Karolu; W. Karolu; ~ lm M. uż. osob. Karolowie; D. Karolów; C. Karolom

Znaczenia:

1. nazwa osobowa »imię męskie«: On cżłowiek podźiękowawszy zá to/ rzekł do innych/ ktorzy się byli ná to vsádźili: Niewiedźiałem/ pry/ że ták szcżodrobliwym Pánem iest Károl: iuz wam żadną miárą tey spráwy nie dopomogę. BudnyBPow 126.

2. »moneta«: CAROLUS, subst. m. (Monnoye hors d'usage, qui valoit dix deniers.) Caroleus, ai, m. (on sons-etend nummus.) KAROL Moneta ktora wyszła z używania ważaca dziesięć poczwornych groszy. ON DIT proverbialement d'un homme riche, Il bien des carolus. Multarum rerum dives. Hor. MOWIĄ przysłowiem o człowieku bogatym, ma wiele Karolusów. DanKolaDyk I, 259.