W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 14.09.2007
BUDKARZ rzecz. m
Słowniki:
Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SXVI, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. budkarz; ~ lm M. budkarze
Znaczenia:
»człowiek mieszkający w budce albo wykorzystujący budkę jako miejsce pracy, np. stoisko kupieckie lub warsztat rzemieślniczy«: Budkarz/ co w budcé mięszka/ przékupień/ krámarz/ rzęmięśnik/ Attubernalis [...] Fornicarij [...] Tabernarius [...]. Kn 51. Kramárze/ Budkarze [...] Pryacznicy [...] y Wendetarze chcą też zwáni być Kupcámi. KomDobrOrb 331-333.
# Użycia metajęzykowe: # Vocabula Polonica obsoleta, barbara, et inusitata [...] Bucę się Budkarz Butá Bydlęce adv. WojnaInst 148
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM