Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1618

Formy:

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiZapłakał starzec/ chwaląc ze mną Páná/ Znáiąc pokuty że mi łaská dana/ Abym rachubę sumnienia gotował/ Co prędzey/ barzo pilno perswádował perswadował. TwarKŁodz Ev. Do kogoż tu odsyła Abraham, nie do komet, ale do Moyżesza y Prorokow? niemamyż y my Moyżesza y Prorokow? niemamyż Apostołow, y samago Chrystusa Pana, y życiem, y słowy pokutę opowiadaiącego? Do tych nas tedy Bog, anie do komet odsyła na kazanie. BohJProg I 236.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ akty pokuty: Uczynił [król Antioch] niektore akty pokuty naprzod uznał siebie, że iest człowiekiem śmiertelnym, y wielkiem grześnikiem. TylkStrom 33-34.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Bogátego pokutá/ vbogiego łáźnia. RysProv I, 6. ● (war.) Bogátégo pokutá/ vbogiégo biésiádá. KnAd 34. Pokutá Bogátego Ubogiego Biesiáda. ErnHand 145.