W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 10.01.2009
*AUTORAMENT rzecz. m
Słowniki:
T, L (XVII- XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1701-1750
Formy: lp D. autoramentu; ~ lm D. autoramentów
Etymologia: <łac. auctoramentum>
Znaczenia:
wojsk. »część armii, zaciągu wojska wyposażona, zorganizowana w określony sposób«: Oboźny powinien mieć regestr całego woyska, siła się go znaiduie y iakiego autoramentu. BystrzInfTak L2v. Hetmani sąd Woyskowy mieć powinni, na który zapraszają Rotmistrzów, Półkowników oboyga Authoramentów. ŁubHist 210.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: autorament cudzoziemski (sz. zm.): Expediret zatym tak na Poczty Rotmistrzowskie Polskiego zaciągu iako y na Gaże Officierskie Cudzoziemskiego Authoramentu z osobna obmyslic fundum. RzewKor 16-17. Niektorzy woynę służą cudzoziemskiego autoramentu y są officyerami. NiesKor II 756. Teraznieyszych wiekow Tactica [...] Ten tryb w sobie zamyka: osobliwie dla woyska Autoramentu Cudzoziemskiego. BystrzInfTak L2. ▲ autorament polski (sz. zm.): Nieuchodzą skrupułu Officyerowie Cudzoziemskiego Autoramentu co y Polskiego. JabłSkrup 95. [...] Posłowie ná Seym Pacificationis od Woyska Koronnego ná Kole Generalnym we Lwowie [...] obrani Z Authoramentu Polskiego. GazPol 1735/61, 2 nlb.. ▲ regularny autorament: Dywizye adversae Partis, nie tak motu regularnego Authoramentu woyska, iako nowozaciążnych [...] w tych czasach Dobrá [...] Pana Szołdrskiego [...] zruynowały [...]. GazPol 1735/36, 1 nlb..
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorki: DL, KS