.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
▲
Ustabilizowane połączenia wyrazowe:
▲
rzecz przystojna (
sz. zm.) »to, co jest stosowne dla kogoś lub czegoś«:
Królu [...] Uczyniłeś przystojną rzecz dobroci twojej, Żeś nietylko nie wzgardził słusznej skargi mojej, Aleś kazał uprzątnąć nierząd z miasta tego, gdzie każdy musi już strzedz poczciwego swego. GrochWiersze 203.
A tako to iest rzecz przystoina Ingenierowi wiedzieć: ták też pomieniony Działowy nie ma się wstydáć to umieć, co Ingenierowi przynależy, álbo też Puszkarz, álbo Rynsztunkowy, co te insze urzędy w sobie máią, áby w urzędzie swoim niebył nikczemnym y niesposobnym [...]. UffDekArch 15.
Náostátek rozumiem, iż y to rzecz iest onemu [puszkarzowi] przystojna, áby umiał wszelákie ogniste rzeczy ták do uciechy, iáko y do potrzeby, y do przesládowánia nieprzyiacielá służące gotowáć, bo iáko niezáwsze y niewszędzie Ingeniera do wszelákich potrzebnych wojennych robot zásiąc można, ták też nie záwsze tákie ludzie ktorzy się ná rzeczách ognistych rozumieią znaidzie. UffDekArch 16.