W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 26.03.2020
Warianty fonetyczne:
GRUCZOŁOWATY,
*GRUCOŁOWATY
Słowniki:
SXVI (
gruczołowaty),
Kn (
gruczołowaty),
T (
gruczołowaty),
SWil (
gruczołowaty),
SW (
gruczołowaty),
SJP (
gruczołowaty) notują
SStp,
L nie notują
Znaczenia:1. »mający gruczoły, tj. narządy składające się z komórek wydzielających swoiste substancje«: Powierzchowná część mozgu, iest gruczołowátá, toiest złożoná z rożnych gruczołkow [...]. KirchFac 24.
GLANDULEUX, masc. GLANDULEUSE, foem. (Plein de glandes.) Glandulosus, a, um. Colum. GRUCZOŁOWATY, GRUCZOŁOWATA. DanKolaDyk II, 88.
2. »mający w różnych częściach ciała guzy, obrzęki, stwardnienia, zwykle jako objaw choroby; powodujący powstawanie guzów, obrzęków, stwardnień na ciele«: Wyrośliny wszelákie/ gdziekolwiek ná ciele/ twárde y gruczołowáte/ rospądza/ Korzeń [olszownika] z Rybámi rozwárzony w rosole/ przetárty y tym nácieráne/ około Kwadry ostátniey Miesiącá/ ná zchodzie [!]. SyrZiel 152.
Podágrze knodowátey y gruczołowátey/ tákże iest rátunkiem/ w occie Gáł ban rospuszczony/ ták zeby się mogł plastrowáć ná skorze álbo Bárchanie/ y przykłádáć. SyrZiel 213-214.
Nabrzmiałość y nápuchłość twárdą guzowátą/ ábo gruczołowátą/ ktora pochodzi z bolączek ognistych/ rospądza [ziele wołowe oko]. SyrZiel 781.
Gruczołowáty/ Strumosus homo [...] strumosus sus [...] Strumaticus [...] Glandulosa ceruix suis [...] Grandinosus sus [...]. Kn 213.
Szyiowáty/ szyié otyłey propriè [...] Glandulosus [...] Amplae & glandulosae cer[ui]cis porcus, (propriè gruczołowáty) Gutturosus. Kn 1129.
Woláty: wole máiący. Gutturosus [...] Gutture turgido [...] Guttur homini tantúm & suibus intumescit aquarum quae potantur vitio [...] vide. Gruczołowáty. Kn 1279.
Gruczołowáty/ Strumosus, glandulosus, Gumbuotas, norikaułotas. SzyrDict 77.
BUBON, subst. m. (Tumeur, ou peste qui vient aux émonctoires du corps humain, à l'aine et sous les aisselles.) Bubo pestilens. Feruel. Carbunculus. Plin. DYMIENICA guz powietrze ktore się przydaie ná grucołowatych mieyscach ciała ludzkiego w łonie, y pod pachami. DanKolaDyk I, 238.
Gruczołowaty, qui a les ecreuelles [...]. KulUszDyk II, 88.
Gruczołowaty. 1) drüsicht. 2) der den Schlier am Halse hat. 1) glanduleux; plein de glandes. 2) qui a les écrouelles. T III 425.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]