Słownik XVII wieku

Słowniki:
L, SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI (?), Kn (?), T (?) nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1610-1625

Formy: lp M. mufty; D. muftego; C. muftemu; B. uż. żyw. muftego; N. muftym; Ms. muftym

Etymologia: <arab. mufti 'orzekający'>

Znaczenia:

»w Imperium Osmańskim: duchowny«: Teraz kwoli dobremu mieniu ociec i matka na rozlanie krwie mojéj pozwolili; mufty też, najwyższy sędzia, ortel wydał, a król zdrowie swoje w mojém zginieniu położył. SaadiOtwSGul 51. Mufty alkoran trzymał w rękach wyniesionych Przy ołtarzach, pogańską pompą ustrojonych. ArKochOrlCz III 181. Naywiększy tumult vczynił się około mieszkánia Muftego ktorego gwałtem z sobą wzięli do Sáráiu/ tákże y Seigta, to iest Káznodzieię Cesárskiego/ y Nalub Eszrefa, ták się zowie ten co iest naystárszy z liniey Máhometowey. RicWielJMon 15. Idzie potym nowy Cesarz do Meczetu [...] modli się, y od Muftego naywyższego Arcyprałata ich Religii bierze Benedykcyą. ChmielAteny II 479.