ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO
Data ostatniej modyfikacji: 14.03.2011
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1624
Znaczenia:mit. nazwa własna »rzymska bogini urodzajów«: Wolno w żarty i w karty, a przy dobrym zdrowiu, niech i syta
Ceres ma wszystko pogotowiu. MorszHRozkosz D2.
Na spólnych się biesiadach szlachta bankietuje, dziś tego ten, a on go nazajutrz częstuje. Ceres, Bachus i Wenus ręce sobie dały, aby wszystkie trzy wszędzie pospołu bywały. MorszHRozkosz D3v.
Gdy Ceres łákomie piłá, chłopiec domowy począł się z niey náśmiewáć; zá co go ona obrociła w robaká. OvOtwWPrzem 201.
Ceres, mátká Prozerpiny [...] szukáiąc corki swey po wszystkim świecie, przyszłá potym do cháłupy, báby niektorey, y gorącem utrapiona żądałá od niey wody. OvOtwWPrzem 201.
Nagrodę [...] Ceres [...] dać miała Tym, których robić ochotnie widziała. Dziewkom rekoma swemi na ich włosy Wieńce gotując - kładzie plenne kłosy, A zaś parobkom dziewki naznaczała, Które w małżeństwo dać im obiecała. BorzNaw 72.
Iuz zyzna Ceres wstała, co w kłosiane wience Sama się y robocze zwykła stroic Zence Załozywszy Stodoły, postawiwszy brogi Zeby miał co pasc zimny Zwierz on Koziorogi Dała mieysce na ziemi bogatey Pomonie Ktora okrywszy grony doyzrałemi skronie Iesien z sobą prowadzi. PotWoj 69.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz *Cerera, *cererzyn.