W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 08.10.2019
PORUCZNIK rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lp M. porucznik; D. porucznika; C. porucznikowi; B. uż. żyw. porucznika; N. porucznikiem; Ms. poruczniku; ~ lm M. uż. osob. porucznicy; D. poruczników; C. porucznikom; Ms. porucznikach
Znaczenia:
»oficer w wojsku polskim; zastępca rotmistrza, dowódcy chorągwi«: Iatez deklarował Porucznikowi memu że by się starał o Towarzysza na moie mieysce. PasPam 115. Stanął tedy Marszałkięm Swiderski [...] Substitutem zas Borzęcki Porucznik Chorągwie Pancerney. PasPam 115v. Spoyrzy Substytut po Pułkownikach Porucznikach, Mowi Panowie co w tym videtur. PasPam 116. Gdy zas w kole Ieneralnym kazali Porucznikom deklarować Nomine swoiey kozdemu kompaniiey ktory chciał Sąm ore proprio deklarował. PasPam 116. Proszą mię tedy oni Porucznicy zebym kazał Burmistzra wypuscic. PasPam 168. Na poparcie mego Sentymentu y to przypomnię zes my mianowali za kondydata [!] Polanowskiego na ten czas Porucznika. PasPam 191. Był to Zołnierz dawny y Doswiadczony kawaler bywał Porucznikiem y Rotmistrzem. PasPam 275v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas