.
.
.
.
.
.
◆
Związki frazeologiczne:
◆
ktoś w strach »ktoś się przestraszył«:
Kommisarze wstrach iak im dali znac, warta że pełne Miasto woyska. PasPam 98.
◆
aże strach »bardzo, ogromnie, strasznie«:
Inni tez co byli dobrzy Zołnierze z niewiescieli porospiiałosię to aze strach. PasPam 187.
◆
strach wielkooki »strach, który wyolbrzymia niebezpieczeństwo«:
Zwierzętom knieje wszystkie się zalały, Z których uchodzą na wysokie skały; I tych mieszkańców leśnych wziął w swe troki, Strach wielkooki. GrochWiersze 215.
◆
strach z wielkimi oczami »strach, który wyolbrzymia niebezpieczeństwo«:
Na to parzchnął od śmiechu, y strach go z wielkiemi oczyma odleciał. KonSRoz 74.
◆
ledwie od strachu nie umierać »bardzo się bać«:
Wyszli tedy drzwiami zyzby. Iemu zadney nieczyniąc Wiolęncyiey ow ledwie od Strachu Nieumiera. PasPam 77.
◆
mrzeć od strachu »bardzo się bać«:
Márli drudzy od strachu: zwątpiwszy o zdrowiu. Kiedy szalony wicher, ná to się rozgrzesza, Ruszywszy morze z gruntu, ziemię z wodą miesza. PotPocz 93.
◆
ze strachu umierać »bardzo się bać«:
Ten [Adolf] ze strachu umierał, Wniesiony [przez Zefira] między gęstych chmur Bałwány. DrużZbiór 237.
◆
od strachu napoły umierać »bardzo się bać«:
Wszyscy się boią/ wszyscy od strachu nápoły vmieráią/ á on [Chrystus] nieustrászonym sercem odpoczywa. BirkNiedz 118.
◆
w pół obumrzeć od strachu »bardzo się przestraszyć«:
Ztał sie zal na Sercu y okropność patrząc na owego rozsiekanca ci zas co się poczuwali bydz Malkontentami w puł obumarli od Strachu. PasPam 244.
◆
od strachu napoły pomrzeć »bardzo się przestraszyć«:
Niektórzy dziurawili ściany kilofami, Insi, przebiwszy zwierzchnie młotami sklepienie, Spuszczali na gęsty lud orclowe kamienie; Aż niektórzy od strachu napoły pomarli. ZimBSiel 155-156.
◆
z strachu omdlewać »bardzo się bać«:
Jestem iák topień morski/ co go wiátr powiewa/ A on z stráchu y z szkody/ miżerny omdlewa. KochProżnLir 81.
◆
strach komuś w oczy puścić »przestraszyć kogoś«:
[...] pod zasłoną wprawienia w rezę rządu domowego, uczyniwszy, co się z kim zda i strach wszystkim dopiero w oczy puściwszy, extremae servitutis iugum na karki nasze snadniej było włożyć. AktaPozn I/1 338.
◆
strach komuś w serce puścić »przestraszyć kogoś«:
Idziesz ná smierć? toć Sáncty ták strászny y mężny? Zeć strách w serce y w oczy puścił niedołężny? CorMorszACyd 179.
◆
puścić przed sobą strach:
[Dowódcy szwedzkich wojsk] chcąc przed Sobą puscic strach niiaki List Sadowskiego slą do Oycow taki: Ze Duklas z nięmi idzie w tę tu Stronę Maiąc z Armatą Woysko zgromadzone [...]. OblJasGór 172.
◆
z serca komuś wybijać strach »sprawiać, że ktoś się przestaje bać«:
On [ojciec Augustyn Kordecki] swym kápłanęm czásu wątpliwego Z serca wybiiał strách boiazliwego [...]. OblJasGór 17.
◆
ze strachu komuś włosy na głowie wstały »ktoś się przestraszył«:
Nie beł żaden tak duży ani beł tak śmiały, Coby mu z strachu włosy na głowie nie wstały, Najsławniejsze gdy słyszał imię Rynaldowe [...]. ArKochOrlCz II 442.
◆
strach komuś zjeżył włosy na łbie »ktoś się przestraszył«:
W bojaźni utopiony sam sztyrnik ubogi, A włosy mu strach zjeżył na łbie skrzydłonogi. ArKochOrlCz III 230.
◆
strach komuś w oczy poszedł »ktoś się przestraszył«:
Wielki by i tej rozbieżały rozpuście strach w oczy poszedł, kiedyby się obyczaj nalazł, jakoby sądy spraw kryminalnych sporzej odprawować się mogły [...]. AktaPozn I/1 405.
◆
od strachu włosy komuś wstają,
od strachu włosy na kimś wstają »ktoś się boi«:
[...] prawiła takie rzeczy ktore się tu nie wyrazają ze słuchającym włosy wstawały od strachu. HistŚwież 508.
[...] od strachu włosy na mnie wstają [...]. T III 2176.
◆
strach chwyta kogoś za boki »ktoś się boi«:
Nákoniec wszyscy vciekli wzawody A strách ie gonił/ y chwytał zá boki. TasKochGoff 336.