»zachęta, podnieta«: Tey mię/ y inszey za żywota swego/ Vczyłá cnoty/ żyćia pobożnego/ Za wczásu świętą ponętę dawała/ Z młodu mię w iarzmo zbawienne wprzęgáłá: Nie długo potym Cloto nieszczęsliwa/ Ludzkiemu żyćiu máło przyiaźliwa/ Do Tysiphony z kłębkiem przybieżała/ Ostrzem żelázem vćiąć nić kazała.TwarKŁodz B2v. Y to mi było wabem y ponętem Zem płynął w kray ták dáleki okrętem.OvChrośRoz222.
◆ Związki frazeologiczne:
◆ dawać ponętę »nęcić, wabić, pociągać«: Idę tam gdzie mi Nie Hymeneuszowe daią ponętę koncenty Ale nalezytą [zam. należyte] Sarzy moiey wołaią Classica Gradivi.PasPam147v.