▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ zwieść (z kimś) bitwę (sz. zm.) »przeprowadzić z kim starcie zbrojne«: W Prucie albo Dziezy rzekach (gdyż tam bitwę zwiedli) uchodząc potonęli. MasDiar 115. W Mili tylko iuz było od Miasta Woysko Moskiewskie, Zwiedli znimi nasi bitwę y pogromili ono wszytko Woysko. ŻółkPocz 52. Czytamy o Xiążęciu iednym/ ktory z Rzymiány chcąc bitwę zwieśdź/ bogato swoich/ ábo raczey szátánow y wieszczkow rádził się/ y pytał o zwycięstwie. SpInZąbMłot 425. A oná bitwá, ktorąś ty iáko mężny Kápitan, pod Możáyskiem z nieprzyiácielem zwiodł: o iáką tobie sławę wielką, iáko strách wielki Moskwie vczyniłá. BirkOboz 50-51. Było pozno, y konie drogą mielizmy nadmordowane, nieprzyszło nam zwieść walney bitwy, wrocilizmy sie do swego obozu. MarchŚcibHist 7. Pąn Sapiecha nie rozumieiąc o wielkiem woisku wyszedł z tą trochą ludzi, zwiodł z niemi bitwę, przegrał. MarchŚcibHist 19. Zebrał [Katylina] woysko z tákichże iáko y sam był, Nákoniec zwiodł bitwę, á iáko Bog chciał, przegrał. StarPopr 55. ▲ zwieść batalią z kimś: Chcąc daley rosprzestrzenić granice krolestwa z Sywardem Danij Krolem wodną zwiodł batalią [Wisimir, syn Lecha]. MikSil 233v.