Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp D. wiernika; ~ lm M. uż. osob. wiernicy; Ms. wiernikach

Znaczenia:

»osoba zaufana, godna zaufania, powiernik«: ...tę prawdę [o czarodziejskiej mocy wyżlina] przy sámych tych powiádáczách y zbytnie wiernikach zostáwuiemy... SyrZiel 595. Otoż nam prawosławni cerkiewni wiernicy Pięknieć wiary bronili greckiej i świątnicy... ZimBSiel 169. Żydzi także powinnni mieć złożone u swego wiernika zł. 100. JewPriv 3.